Faun

Mutlu çocukların karnına saplanan kemiğim
Avluda bir bir kaybolurken siz


Gözyaşlarıyla bir nehri kurutur burada kadınlar
Goncalarını yıldızlara sürterken
Ayakları değerken küllere
Kıvrımlarımda acı toz olur
bahar başkalaşır


Küçük düşlerinize ters binerim
Eklemlerimde fısıldarken hayat kabarcıkları.


Dışıma itildikçe, ittikçe
İçime daha çok kapanır yaralarınız
Korkarım ben..
Gözlerinizden…


Hiç gitmediğiniz erik ağaçlarından
Saçlarınıza usulca yapışmış bir dirhem yalanla
Doldurduğunuz kuyulardan.
Korkarım ben sizden.

Körlüğünüzden…


Kalk gidelim diyorum Kendime;
Ve Size.
Gidelim

Gözlerimden…