Bakma burada olduğuma
Göğüm dolanır kuzeye
Işıklar azalırken bu kıtada
Denizler yağarken
Denizler ölürken ipliklere
Yürümeyi unutur ayaklarım...
Kehanetine bir daha bakar ademoğlu
Sandal ağaçlarından süzülür kan
Oluk oluk
Gelip oturur ninelerin gözlerine..
lal olur bütün çocuklar
Ölüm koştuğumuz her yere iner
Zamansız bir bahçe kurarken
Kolumuzdaki vişne çürüklerine.
2 yorum:
kolumuzdaki vişne çürükleri durmadan zamansız bahçeye doğru şeffaflaşan kelimeler sanki, zaman içinde silinip oraya ait olan..
tanıştığımıza sevindim..
teskler vakit ayırdığınız için.
Aynı dileklerimle..
Yorum Gönder