Aşk

“Bir gece uyandığımda
Ay ışığından dağılma bir yüz yazıldı bileklerime
Asla gözlerime bakmayacak o”


Yağmurun kana doğduğu zaman
Kavaklar titrer en çok
Çobanlar zincirlenir uykularıma
Kar’a iz yapmaya gideriz.

Kapısındaki ihaneti asar bahçesine Lut
Gökten gelenler günahı saçsınlar diye toprağa
Kargalar güler aynalardan
Denize yakın bir klubede Babil’i yeniden çizer çocuk
Sırtımdan kesilir süt


Ağlayan ilk kadına aşık olur Kar
Kendime yaslanırım daha çok
Kendime katlanırım daha çok


Gövdemden sarkan aşkla….